Celowe rozłożenie programu i zajęć praktycznych oraz wytężona praca słuchaczy kursu zrobiły swoje: kurs zakończono z wynikiem nadspodziewanie pomyślnym, opanowując olbrzymi materjał naukowy obejmujący całą kryminalistykę, a wiec: fenomenologję ogólną i szczegółową, symptomatologję i diagnostykę, technologję, ekspertyzę pisma, optykę i fotografję kryminalną (prof. dr. Turkel), taktykę kryminalną (dyrektor policji dr. Schultz) i biologję kryminalną (prof. dr. Lenz). Słuchacze brali udział również w pracach technicznych wiedeńskiego Laboratorium Kryminalistycznego oraz wysłuchali cyklu wykładów z dziedziny nauki przesłuchiwaniu osób. Program wykładów i egzaminów obejmował ponadto wykłady medycyny sądowej (dr. Schneider), psychjatrji (prof. Raiman), psychologji (prof. Stransky), o uszkodzeniach spowodowanych wykonywaniem zawodu (prof. Oppenheim), antropologje (prof. Wasicky), chemję sądową (prof. Wasicky), towaroznawstwo (doc. Linner i Schen), ćwiczenia w mikroskopowaniu (prof. Weeser) i zasady buchalterji i bilansowania (prof. Seidel).

Egzaminy trwały miesiąc i były prowadzone nader rygorystycznie. W wyniku egzaminów kurs ukończyło: 4 oficerów z odznaczeniem przyznanem jednomyślnie, 13-z odznaczeniem przyznanem większością głosów, 13 – z wynikiem dobrym.

Uroczyste zakończenie kursu odbyło się w dniu 13 b.m. w obecności posła polskiego ministra pełnomocnego dr. Badera oraz delegata komendanta głównego w osobie naczelnika centrali służby śledczej ppłk.dr. Naglera. Uroczystość rozpoczęło sprawozdanie kierownika administracyjnego Instytutu dyrektora dr. Schulza, poczem prezydent policji wiedeńskiej dr. Schober wygłosił dłuższe przemówienie, w którem podkreślił donośną inicjatywę policji polskiej na polu fachowego wykształcenia kryminalistycznego oraz jej zawsze chętną i celową współpracę w dziedzinie międzypaństwowego zwalczania przestępstwa. Po krótkim przemówieniu wygłoszonym przez komendanta kursu w imieniu słuchaczy nastąpiło rozdanie dyplomów.