PRZEPISY z dnia 5 grudnia 1918 r.
o organizacji Milicji Ludowej¹

§ 1. Dla ochrony i zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa ludności miast i wsi oraz walki z wszelkimi przejawami bezwładu społecznego, dla przeprowadzenia zarządzeń władz państwowych, Tymczasowy Rząd Republiki Ludowej powołuje do życia Milicję Ludową wykonawczą siłę wojskową zorganizowaną, zależną bezpośrednio od MSW. W ministerstwie Spraw Wewnętrznych tworzy się Wydział Milicji Ludowej. Techniczne kierownictwo Milicji Ludowej obejmuje Komenda Główna Milicji Ludowej wyznaczona w porozumieniu z Naczelnym Dowództwem.

§ 2. Milicja Ludowa obejmuje pieczę nad utrzymaniem porządku i bezpieczeństwa w kraju, współdziała w razie potrzeby z zależnymi od ciał samorządowych Milicjami Miejskimi i Powiatowymi, do których należy przede wszystkim spełnienie zadań policji miejscowej. Stosunki wzajemne ML do wojska i milicji miejskiej oraz powiatowej określą specjalne przepisy i postanowienia.

§ 3. Kraj podzielony jest na okręgi dostosowane do podziału administracyjnego. Na czele okręgów stoją komendanci okręgowi ML wyznaczeni przez Komendan­ta Głównego ML i zatwierdzeni przez ministra spraw wewnętrznych. Komendanci okręgowi wyznaczają w porozumieniu z komisarzami rządowymi komendantów po­wiatowych ML.

§ 4. Milicja Ludowa jest formacją o charakterze wojskowym, jednolicie umundurowaną, uzbrojoną, w zasadzie skoszarowaną i pozostającą na żołdzie.

§ 5. Formowanie i kompletowanie ML przeprowadzi Wydział ML przez za­łożenie biur werbunkowych i odnośne komendy. Każdy członek ML winien mieć odpowiednie kwalifikacje fizyczne i moralne. Członków ML obowiązuje przyjęcie i podpisanie odpowiedniej deklaracji zobowiązującej do obrony ładu i porządku Polskiej Republiki Ludowej.

§ 6. Przy przystąpieniu do formowania Milicji Ludowej rozwiązuje się wszystkie dotychczas samorzutnie zorganizowane ochotnicze formacje straży i milicji obywa­telskich. Przepis ten nie rozciąga się na Milicje ciał samorządowych miejskich i po­wiatowych. Członkowie rozwiązanych formacji znajdą miejsce w szeregach wojska, Milicji Ludowej lub milicji ciał samorządowych.

Tymczasowy Naczelnik Państwa
Józef Piłsudski

 ___

¹ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, 1918 r., nr 2, poz. 18. Opublikowane [w:] Organizacja instytucji policyjnych w II Rzeczypospolitej 1918-1926. Wybór źródeł i dokumentów, red. A. Misiuk, A. Pepłoński, Szczytno 1994, s. 15-16; również [w:] Ustawy Polskiej Policji (1791-1990), Piotr Majer, Szczytno 2007, s. 117-118.