Pakiet edukacyjno-historyczny, poświęcony został pamięci polskich Policjantów zamordowanych wiosną 1940 roku na terenie Rosji sowieckiej. Jest również hołdem złożonym wszystkim Ofiarom Zbrodni Katyńskiej przez współczesnych policjantów i Rodziny funkcjonariuszy Policji Państwowej. Publikacja ma na celu wspieranie wielu podejmowanych już działań, ukierunkowanych na ocalenie w pamięci młodych Polaków jednej z najczarniejszych kart II wojny światowej – Zbrodni Katyńskiej.

 

           Pakiet edukacyjno-historyczny w reż. insp. Grzegorza Jacha, przygotowany przez Gabinet Komendanta Głównego Policji oraz Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 roku, zawiera trzy obrazy filmowe w formie dokumentu oraz teatru telewizji z udziałem publiczności, przedstawiające Zbrodnię Katyńską z dwóch perspektyw: kobiet i rodzin oczekujących na powrócenie z obozu w Ostaszkowie swoich synów i mężów oraz perspektywy samych funkcjonariuszy Policji Państwowej, którzy nie tracą nadziei na szczęśliwy powrót do domu.

 

Opracowanie skierowane zostało przede wszystkim do uczniów szkół ponadpodstawowych, uczniów klas o mundurowym profilu nauczania, słuchaczy szkół policyjnych oraz organizatorów społecznych inicjatyw kształtujących postawy patriotyczne. Stanowi on dobre wprowadzenie do lekcji i wykładów poświęconych zbrodni dokonanej przez NKWD na polskich żołnierzach i policjantach.

 

             W pierwszym obrazie filmowego tryptyku „Wigilia w Ostaszkowie” tęsknota jeńców – policjantów za bliskimi, przeplata się z nadzieją na ich rychły powrót do kraju
i domu, w którym czeka osamotniona żona i dzieci. Radosny czas Bożego Narodzenia zimą 1939 roku, przepełniony jest refleksją i smutkiem, ale także wiarą w odmianę losu. 

 

            Losy bohaterów pierwszego filmu „Wigilia w Ostaszkowie” mają swój kres w drugiej odsłonie  „Miednoje 1940”. To kulminacja tej historii, jej tragiczny wymiar. Maszyna zbrodni. Zaplanowana i metodycznie wykonana, której spuścizną pozostają zbiorowe mogiły w lesie Miednoje z tysiącami zamordowanych Policjantów. Po 60-ciu latach, dzięki determinacji Rodzin Policyjnych i Rodzin Katyńskich groby zostają odkryte. Przed światem ujawnione zostają okoliczności i skala zbrodni. Prawda wychodzi z ziemi.

 

           W dokumencie „Czekałam jak Penelopa”, po 70-ciu latach od zbrodni dokonanej
na  funkcjonariuszach Policji Państwowej, głos zabiera jedna z wdów katyńskich. Pani Zofia Romanowska z Gdyni w wieku 105 lat życia, opowiada o dramacie wojny i nieustannej nadziei na odnalezienie męża policjanta.  Opowiada również o niezwykłej sile miłości
do aspiranta Policji Państwowej Antoniego Romanowskiego, więźnia Ostaszkowa, zamordowanego w 1940 roku w Kalininie (Twerze) i pogrzebanego w Miednoje.

 

           Zachęcamy młodzież szkolną i nauczycieli historii, do wykorzystania treści proponowanych w Pakiecie edukacyjno-historycznym „Miednoje 1940” przy prowadzeniu lekcji oraz dyskusji nad tematyką zbrodni katyńskiej - martyrologii Policji Państwowej II RP.

 

                                                                                                                                                                                            (MKW)